ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ
‘’ Τι
μπορεί να κάνει η Ελλαδίτσα ’’.
Το άκουσες παππού για την Ελλαδίτσα ,ακούστηκε
η φωνή του μικρού παιδιού ,από το
διπλανό τραπέζι.
Τι είπες παιδί μου αν θέλω μια Αγελαδίτσα ,
εννοώντας ο παππούς το κλασικό νόστιμο γιαουρτάκι , με τα πολλά ή λίγα λιπαρά.
Όχι παππού αγελαδίτσα , αλλά Ελλαδίτσα.
Ελλαδίτσα... . Α τώρα κατάλαβα, και που το
άκουσες αυτό , ότι η Ελλαδίτσα , έγινε αγελαδίτσα ;
Όχι παππού δεν πρόκειται για αγελαδίτσα ,
αλλά για την χώρα μας την Ελλαδίτσα που όπως μου έχεις διηγηθείς , πολέμησες
και συ για να γίνει μεγάλη και τρανή .
Α τώρα το κατάλαβα , και για να έχουμε καλό ρώτημα ποίος λέει την
Ελλάδα μας, Ελλαδίτσα.
Μα μόλις τώρα παππού , δεν το άκουσες , το
είπε εκείνος , ο μεγαλο δημοσιογράφος στις ειδήσεις ,που παρακολουθείς.
Α ώστε έτσι είπε αυτός ο κύριος , και ο
παππούς πήρε το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης που ήταν ακουμπισμένο στο μπράτσο
της πολυθρόνας , και με ταχύτατη κίνηση σαν δεκαοχτάρης , έκλεισε την
τηλεόραση, φαινόταν καθαρά , ότι ο παππούς δεν ήθελε να ακούσει άλλο , είχε θυμώσει . Γύρισε στον
μικρό του εγγονό και του είπε θυμωμένα .
Άκου να πει την Ελλάδα , Ελλαδίτσα
,Αγελαδίτσα.
Ο παππούς πρέπει να είχε κότσια , περηφάνια ,
για αυτήν την χώρα , την Ελλάδα , που την κατάντησαν Ελλαδίτσα , και τώρα
αγελαδίτσα, και με την πάροδο του χρόνου , με τα μνημόνια , τα ΔΝΤ , με την ομοσπονδία , και ότι άλλο θέλει
προκύψει στο πέρασμα του χρόνου , πως θα καταντήσει αυτή η χώρα , ποιος το ξέρει.
Θέλουν να σε κάνουν αγελαδίτσα παππού , για
να γίνεί , η Ελλαδίτσα σύγχρονο κράτος της ομοσπονδίας , του ανταπάντησε ο
μικρός με περιπαιχτικό ύφος και χαμόγελο.
Μα τι λες παιδί μου , εγώ δεν πολέμησα για
Ελλαδίτσα ,ούτε για αγελαδίτσα , αλλά για μία χώρα που θα λέγεται Ελλάδα , είπε
ο παππούς θυμωμένος αρπάζοντας την μαγκούρα του που ήταν ακουμπισμένη στο μπράτσο
της πολυθρόνας κουνώντας τη με
νόημα.
Ναι αλλά τι ψηφίζεις παππού είπε ο μικρός με
ένα κρυφό γέλιο.
Ε... δεν άκουσα τι είπες ;
Τι ψηφίζεις , επανέλαβε με ακόμη πιο δυνατή
φωνή ο μικρός , μόνο που τώρα δεν μπορούσε να συγκρατήσει το γέλιο του.
Τι θέλεις να ψωνίσεις ... είπε ο παππούς με
δυνατή φωνή στον μικρό του εγγονό , σαν να ήθελε να του πει μην με ενοχλείς
άλλο .
Καλά άστο ... παππού απάντησε ο μικρός , και
μάζεψε τα βιβλία του , από το τραπέζι ,
γρήγορα γρήγορα και έφυγε γελώντας , αφήνοντας μόνο του τον παππού στο δωμάτιο
, μόνο που τώρα , η φωνή της τηλεόρασης ήταν ακόμη πιο δυνατή.
Έτος 2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΑΓΡΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου